อ่านละครออนไลน์ อัพแมนมาปิ๊งรัก When I see you again ตอนที่18
อัพแมนมาปิ๊งรัก When I see you again
อัพแมนมาปิ๊งรัก When I see you again ตอนที่18
เจ็บอะไรเบอร์นั้น จนยิ่วเชียนต้องกุมขาตัวเองข้างที่เดินชนโต๊ะ เยี่ยนเจ๋อแอบมองแว่บหนึ่งยิ้มขำๆ อันซีได้ยินเสียงร้องของยิ่วเชียนก็ตกใจ เป็นห่วงเขารีบหันเดินกลับมาดู
“คุณเป็นอะไร”
“ขาชนโต๊ะน่ะ”
“กล่องยาล่ะ”
“อยู่ในชั้นวาง”
เยี่ยนเจ๋อส่งกล่องยาให้ อันซีรับมาเดินไปนั่งตรงหน้ายิ่วเชียน
“นั่งลง เจ็บตรงไหน”
“ตรงนี้”
“พับขากางเกงสิ ตรงนี้เหรอ”
ยิ่วเชียนมองหน้าอันซีนิ่ง ตัดสินใจพูดสารภาพ
“ขอโทษนะ ฉันสาบานว่าไม่ได้วางแผนไว้ ฉันเชื่อเสมอว่าไม่มีอะไรที่ฉันพยายามแล้วทำไม่ได้ แต่ฉันหวังว่า เธอจะเข้าใจความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ และหวังว่าเธอจะยอมรับฉัน แต่ฉันต้องลำบากมาตลอด จนกระทั่งเยี่ยนเจ๋อมาปรากฏตัว ฉันสาบาน ฉันไม่ได้ตั้งใจโกหกเธอ”
อันซีงอนๆ นิ่งเงียบ ได้แต่มองหน้าเขา
“อันซี เวลาเธอไม่พูดฉันรู้สึกไม่ดีเลย”
ยิ่วเชียนมองหน้าอันซีด้วยสายตาเว้าวอน อยากให้เธอยกโทษให้
“เห็นแก่ที่คุณรู้สึกไม่ดีแล้วกัน ฉันยกโทษให้ก็ได้”
อันซีตีขายิ่วเชียนเสียงดัง เพื่อทำโทษ ยิ่วเชียนสะดุ้ง เยี่ยนเจ๋อยิ้มๆ
“ถ้าต่อไปคุณโกหกฉันอีก ฉันจะ เจาะยาง”
“เจาะยางรถฉัน”
อันซียิ้มๆ “ฉันพูดจริงๆ คุณอย่าโกหกฉันอีกนะ”
ยิ่วเชียนพยักหน้ารับคำ ไป๋คังตัดบท
“เสร็จรึยัง หะ นี่ ใครมาเล่นหมากรุกกับฉันให้จบก่อนได้มั้ย เมื่อกี้ยังเล่นไม่ถึงไหนเลย”
อันซีพยักเพยิดให้ยิ่วเชียน ยิ่วเชียนยิ้มๆ
“คุณปู่ ผมเอง มาครับ”
อันซียิ้มๆ แต่พอเดินผ่านหน้าเยี่ยนเจ๋อก็ทำหน้างอนๆ ใส่ เยี่ยนเจ๋อยิ้มๆ รู้ว่าต้องทำอย่างไร เขาตามอันซีมาในห้องครัว เห็นเธอกำลังล้างผลไม้อยู่
“ผมช่วยนะครับ”
อันซีชะงัก งอนๆ
“มีอะไร ฉันยังไม่ยกโทษให้คุณ อย่าเพิ่งดีใจไป”
“ผมคิดว่าเราเป็นเพื่อนหัวอกเดียวกันซะอีก”
“ใครหัวอกเดียวกับคุณล่ะ ครอบครัวฉันไม่มีใครแล้ว แต่คุณยังมีแม่ และน้องสาวนะ”
“เฮ่อ ผมนับถือคุณจริงๆ เราต่างถูกครอบครัวทอดทิ้งเหมือนกัน แต่คุณกลับมองโลกในแง่ดีได้ขนาดนี้”
“คุณก็เหมือนกัน อ่อนโยน และเข้ากับคนง่าย”
“ผมเหรอ อ่อนโยน แม่ผมเลิกกับพ่อไปแต่งงานกับคนที่รวยกว่า ผมโกรธมากนะ ตอนพ่อผมทิ้งผมไป ผมยิ่งรู้สึกโกรธ แต่ที่ผมโกรธมากที่สุดคือน้องสาวผมจะได้ของขวัญที่ดีกว่าผมทุกครั้ง”
“ทำไม คนในบ้านไม่รักคุณเหรอ”
“เพราะผมตั้งใจและพยายาม ถึงได้ผ่านมันมาได้”
“แท้จริงแล้ว คุณไม่ได้ผ่อนคลายเหมือนที่เห็นเลย”
“ใครบอกล่ะว่าผมไม่ผ่อนคลาย ผมแค่ เป็นคนชอบทำตัวสบายๆ เท่านั้นเอง”
“เฮ่อ พวกคุณน่ะ คุณกับยิ่วเชียน และน้องสาวคุณ คนอย่างพวกคุณพูดจาอ้อมค้อมทำให้คนอื่นเดาตลอด ไม่รู้ว่าพูดจริงหรือพูดเล่น”
“จริงสิ ผมแปลกใจเรื่องบ้านพักของคุณ ใครเป็นคนตั้งชื่อเหรอ”
“พ่อฉันน่ะสิ”
“ทำไมถึงตั้งชื่อนี้ล่ะ”
“เพราะแม่ฉัน แม่ฉันชื่อโจวหมิงเย่ พ่อฉันเรียกเขาว่าลูน่า และพวกท่านก็ชอบทะเล พ่อฉันจึงตั้งชื่อบ้านพักว่าเย่จือไห่ ลูน่า มาเรีย”
เยี่ยนเจ๋อพยักหน้าช้าๆ เข้าใจเรื่องทั้งหมด อุทานเบาๆ
“บิงโก”
“บิงโกอะไร”
เยี่ยนเจ๋อส่ายหน้าน้อยๆ ไม่ได้ตอบอะไร ยิ่วเชียนเดินเข้ามาพอดี
“อันซี ฉันชนะแล้ว คุณปู่อยากให้เธอไปเล่นด้วย”
“คุณปู่แพ้คุณน่ะสิ ถึงอยากให้ฉันไปเล่นด้วย”
ยิ่วเชียนเดินเข้าไปหาอันซีใกล้ๆ
“งั้นเธอ มาเล่นกับฉันสักรอบสิ”
“ฉันคงแพ้คุณอยู่ดี แพ้ตั้งแต่ยังไม่เล่นด้วยซ้ำ เฮ่อ ฉันว่าฉันไปกินแอปเปิ้ลกับคุณปู่ดีกว่า”
อันซีปลีกตัวออกไป สองหนุ่มหันไปมองตาม เยี่ยนเจ๋อตั้งข้อสังเกต
“ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ใช่คนซื่อแล้วล่ะ แต่เธอจงใจหลบหน้านาย สองวันนี้นายยังไม่มีความคืบหน้าใช่มั้ย”
“นายหมายความว่าไง จู่ๆ ก็มาที่บ้านฉัน แล้วพูดความจริงกับอันซี”
“ต่อไป ฉันยังต้องเจออันซีอีก ดังนั้น จะพูดเร็วหรือช้า ก็ต้องพูดอยู่ดี จริงสิ เมื่อกี้นายแสดงไม่สมจริงเลย”
“อะไร”
“ปกตินายเจ็บไม่เคยร้อง แต่เมื่อกี้ร้องเสียงดัง”
ยิ่วเชียนยิ้มๆ ที่เพื่อนรู้ทัน เยี่ยนเจ๋อเข้าไปทุบอกยิ่วเชียนล้อๆ
“ไอ้ผู้ชายโชคดี”
“นายพูดอะไร”
“หมายถึงนายขุดได้ขุมทรัพย์ไง”
“ขุมทรัพย์อะไร”
“อันซีไง ผู้หญิงดีๆ อย่างนี้ เป็นขุมทรัพย์ชัดๆ”
ยิ่วเชียนมองอันซี คิดๆ อะไรบางอย่าง
อัพแมนมาปิ๊งรัก When I see you again
อันซีอ่านตารางความรักของยิ่วเชียน ขณะที่เธอกับเขายืนอยู่ในที่ๆ มีแต่ตู้โชว์ปลาสวยงาม
“อายุ 20 ไปสวนสัตว์กับอันซี”
“ที่นี่คือสวนสัตว์เหรอ”
“ช่วงบ่ายฉันต้องเข้าบริษัท ดังนั้นเลยใช้ตู้ปลาแทน เธอชอบปลามากไม่ใช่เหรอ”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“ทำไมฉันจะไม่รู้ เลี้ยงปลาในห้อง ผ้าห่มแกะก็ทำเป็นรูปปลา มิน่าถึงความจำสั้นเหมือนปลา แค่ 6 วินาที”
“นี่ ทำไมต้องหาเรื่องฉันด้วยเนี่ย”
ยิ่วเชียนยิ้มๆ
“ความจำของฉันจะถูกนำมาใช้ในสถานการณ์ที่จำเป็นเท่านั้น จริงมั้ย เสี่ยวโต้วโต้ว” อันซีหันไปพูดกับปลา
“มันไม่ได้มีสิว ทำไมเรียกเสี่ยวโต้วโต้วล่ะ”
“หน้าของมันมีสิวนี่”
“เธอมองตรงไหนว่ามันมีสิว”
“ตรงนั้นไง”
ยิ่วเชียนเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ตู้ปลา
“ปลาจะมีสิวได้ไง เป็นไปไม่ได้หรอก หรือว่าจะติดเชื้อไวรัส”
ยิ่วเชียนหยิบโทรศัพท์มาค้นหาข้อมูล ความรู้ อันซีมองหน่ายๆ
“จริงสิ ทำไมที่บ้านกับที่ทำงานคุณไม่มีรูปถ่ายคุณเลย แม้แต่รูปถ่ายตอนเด็กก็ไม่มี”
“ฉันไม่ชอบถ่ายรูป”
“แต่ไม่มีสักรูปมันแปลกไปนะ นี่ เสี่ยวโต้วโต้ว อย่าทะเลาะกับตัวอื่นสิ”
“เธออยู่บ้านคนเดียวคงจะเบื่อ จะซื้อเสี่ยวโต้วโต้วกลับไปเลี้ยงมั้ย”
“ไม่เอา”
“ทำไมล่ะ”
“ฉันกลัวว่าถ้าเราแยกกันอยู่ จะไม่มีใครเลี้ยงมัน”
ยิ่วเชียนอึ้ง อันซีนึกได้ว่าอาจจะพูดทำร้ายจิตใจเขาเกินไป
“ไม่ใช่นะ ฉันหมายถึงว่า ฉันมีปลาชื่อไม่ยิ้ม หนอนหนังสือ ไอ้เขียว และไอ้แว่นแล้ว ก็เลยไม่อยากได้แล้ว”
“ไม่ยิ้ม กับไอ้แว่นคืออะไร”
“ปลาที่ฉันเลี้ยงไว้ไง”
“เธอไม่ชอบคนใส่แว่นไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงตั้งชื่อนี้ล่ะ”
“ไม่ใช่ฉันไม่ชอบคนใส่แว่น ฉันแค่ไม่อยากนึกถึงเขา อีกอย่างฉันไม่เหงาหรอกมีคุณปู่ทั้งคน”
“เธอไม่อยากนึกถึงเขาไหน”
“คุยกันแล้วไง ว่าจะไม่พูดถึงอีก”
“ไม่ให้ถาม ก็หมายถึงเขาเป็นอดีตที่อันซีไม่อยากพูดถึง”
ยิ่วเชียนนึกน้อยใจ
อ่านละครออนไลน์, บทละครอัพแมนมาปิ๊งรัก, ละครออนไลน์, ซีรี่ย์อัพแมนมาปิ๊งรัก, อ่านละคร, อ่านละครออนไลน์, อ่านละครออนไลน์ อัพแมนมาปิ๊งรัก, อ่านอัพแมนมาปิ๊งรักออนไลน์, เรื่องย่ออัพแมนมาปิ๊งรัก, อัพแมนมาปิ๊งรัก, อัพแมนมาปิ๊งรักออนไลน์ , อ่านอัพแมนมาปิ๊งรัก ตอนที่18,When I see You again ตอนที่ 18
คลิปย้อนหลังWhen I see You Again อัพแมนมาปิ๊งรักทุกตอน